Muzeum - Zamek w Oporowie
Zamek w Oporowie, to niewielki XV wieczny zamek - rodowa siedziba Oporowskich herbu Sulima.
Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych dotycząca Oporowa pochodzi z 1363 roku. Właścicielem ziem był kanonik Bogusław Oporowski, syn Stefana Oporowskiego herbu Sulima. Prawdopodobnie Stefan, sędzia łęczycki, w połowie XIV wieku wybudował pierwszą znana nam siedzibę rodu – drewniany dwór, którego fragmenty odkryto w parku, w sąsiedztwie Domku Szwajcarskiego. Kolejnym właścicielem dóbr był bratanek i spadkobierca Bogusława – Mikołaj Oporowski (1365-1425), podkomorzy (1411-1419) a następnie wojewoda łęczycki (1419-1425) będący w bliskich kontaktach z królem Władysławem Jagiełłą. Szybka kariera urzędnicza i wzrost zamożności Mikołaja pozwoliły na postawienie nowego drewnianego dworu, gdyż pożar strawił stary dwór. Tym razem był to już dwór piętrowy, wyposażony w hypocaustyczny system ogrzewania, w posadzki z płytek ceramicznych i piece z kaflami herbowymi.
Była to komfortowa rezydencja godna wojewody, a tym bardziej podkomorzego. To prawdopodobnie Mikołaj – jeden z dwu najznamienitszych przedstawicieli Sulimów Oporowskich, chcąc podnieść prestiż rodu postanowił wznieść murowany z cegły zamek. Obiekt powstał na wzniesieniu otoczonym nawodnioną fosą, które przybrało formę wyspy. Zgodnie z zamiarem fundatora zamek miał składać się z narożnej wieży, budynku mieszkalnego usytuowanego w partii wschodniej oraz murów obwodowych. W chwili śmierci Mikołaja, w roku 1425, ukończona była jedynie wieża w narożniku północno-zachodnim. Źródła pisane potwierdzają istnienie fortalicji już w 1418 roku. Drewniany dwór funkcjonował zapewne równocześnie z wieżą, która pełniła rolę skarbca i refugium.
Akwarele Wiesława Śniadeckiego
Akwarelowa opowieść Wiesława Śniadeckiego o Zamku i Muzeum w Oporowie
Oporowski zamek utrwalony w 1 poł. lat 70. XX wieku pędzlem i piórkiem znanego polskiego scenografa Wiesława Śniadeckiego. Obrazom towarzyszy komentarz napisany w formie nawiązującej do tytułowej akwarelowej opowieści rozumianej jako lekka, impresyjna gawęda o autorze, jego warsztacie malarskim i dziełach oraz miejscu i czasie, w którym one powstały.
W filmach i serialach
Koncerty dawnej muzyki i wieczory poetycko-muzyczne odbywają się tu już od lat 60. XX wieku. Oporowskie wnętrza gościły także wiele ekip filmowych, dzięki czemu można podziwiać zamek w różnych polskich produkcjach.
Spośród filmów fabularnych i dokumentalnych, programów muzycznych i spektakli telewizyjnych, wymienić można między innym:
- „Duch z Canterville” (1967)
- „Rycerze i rabusie. Przypadki starościca Wolskiego” (1984)
- „Ekstradycja” (1994)
- „Duchy, zamki i upiory” (1994)
- „Horsztyński” (1995)
- „Pan Tadeusz” (1998)
- „Przeprowadzki” (2000)
- „Korona Królów” (2018)
Aktualności
